þetta er fyrirsögn

Ég er búin að gera endalaust margar tilraunir til að blogga að undanförnu en alltaf þegar ég er búin að skrifa ægilega langan og fínan pistil þá get ég ekki publishað. Fuss og svei. Ég er búin að vera í frekar mikilli afslöppun síðustu daga, ákvað í samráði við leiðbeinandann minn að skila ritgerðinni í ágúst. Það var fúlt en ég vil samt frekar gera það en að skila einhverju sem ég er alls ekki ánægð með. Leiðbeinandinn minn stakk svo af til Frakklands á föstudaginn þannig að ég ætla bara að slaka á þangað til hann kemur aftur. Þ.e. ef hann kemur eitthvað aftur, var að frétta að hann hefði hætt í vinnunni for good á fimmtudaginn. Vona bara að það komi ekki niður á ritgerðinni minni.

Annars gerðust þau stórtíðindi um helgina að ég fór að tralla með Ásu. Það var algjör snilld! Langþráð almennilegt djamm. Við vorum báðar eitthvað ekki alveg að nenna að djamma en svo þegar við vorum búnar að deila þremur bjórum vorum við alveg komnar í gírinn. Svo hittum við Gústa og Láka og einhvern gaur sem ég þekki ekki neitt á Amor og grilluðum með þeim (án Grilla samt, enda lofar hann bara grilli upp í ermina á sér og stendur ekki við neitt, eða svo hef ég heyrt) í dágóða stund. Svo var dansað eins og aldrei hefur verið dansað fyrr og að lokum hittum við Tóta og Sirrí sem voru í góðum fíling. Gaman að þessu.

Hrói byrjaði að vinna aftur í dag þannig að ég er officially orðin heimavinnandi húsmóðir. Það var líklega kominn tími til af því að það er þvílík risahrúga af þvotti sem bíður afgreiðslu, eldhúsið mætti alveg við því að komast í kynni við tusku og það sama má segja um gólfin. Ég er nú samt að spá í að hlaupa frá þessu öllu saman og skella mér suður í spillinguna í vikunni. Það veltur aðeins á því hvort ég þarf að mæta í vinnu einhvern tíma á næstunni. Jæja, ætli það sé ekki best að fara að sinna barninu og koma í veg fyrir að hún hámi í sig skóna sína.